သင္တန္းဆရာႀကီးက အတန္းထဲကိုု တစ္ခ်က္ေ၀့ၾကည့္ရင္း အသံၾသၾသႀကီးျဖင့္ေမးလိုုက္သည္။
ဟုုတ္ ဟုုတ္ ကဲ႕ ဆ ဆ ရာႀကီး စံုု စံုုၾကပါၿပီ
မင့္ အသံက ဘာလိုု႕ တုုန္ေနတာလဲ
မိန္းမ မသိေအာင္ သင္တန္းခိုုးတက္ရေတာ့ အဟဲ နည္းနည္း ေတာ့ တုုန္ေနပါတယ္ ဆရာႀကီး
သင္တန္းသားတစ္ေယာက္က ၿပံဳးၿဖဲၿဖဲလုုပ္ရင္းေျဖလိုုက္တဲ႕ အေျဖကိုု ဆရာႀကီး သိပ္ေတာ့ ဘ၀င္မက်လွ။ ပခံုုးကိုု တြန္႕ရင္း
ေအးေလ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ သင္တန္းက လက္ခ်ာမိသြားရင္ေတာ့ မင္း အခုုလိုု တုုန္မွာ မဟုုတ္ေတာ့ဘူး ဟုုတ္ပလား
ဟုုတ္ဟုုတ္ကဲ႕ ဆရာႀကီး အားကိုုးပါတယ္
မင္းကေရာ သူ႕လိုု တုုန္ေနဦးမွာလား
ဟုု ဆရာႀကီးက ေစာေစာက လူရဲ႕ ေဘးက လူကိုု မ်က္လံုုးေ၀့ၾကည့္ရင္း ေမးလိုုက္သည္။
က်ေနာ္ကေတာ့ လံုုး၀ကိုု မတုုန္လွဳပ္တာပါဆရာႀကီး
ေဟ ဟုုတ္ကလား ႀကိဳက္ပေဟ့၊ မင့္ နာမည္ဘယ္သူ
က်ေနာ့္နာမည္ ဗလ ပါ ခင္ဗ်
ေကာင္းကြ၊ နာမည္နဲ႕ သတၱိနဲ႕ လိုုက္တယ္ေဟ့၊ ဒါနဲ႕ မင့္မိန္းကိုု တကယ္မေၾကာက္ဘူးေနာ္
ေသခ်ာတယ္ေနာ္
ေသခ်ာပါတယ္ဆရာႀကီး၊
အခုု လိုုက္လာရင္ မင္း ဘယ့္ႏွယ္ လုုပ္မလဲ
သူ လိုုက္မလာႏိုုင္ပါဘူး ဆရာႀကီး
ဘာ ျဖစ္ လိုု႕႔ လဲ
သူ ေသသြားတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာႀကီး
ဟင္
ဆရာႀကီး ရင္ေခါင္းထဲ နင္သြားသည္။ ေအာ္ ဒင္းက ဒါေၾကာင့္ အခုုလိုု ေလသံက မာေနတာကိုုး ဟုုလည္း စိတ္ထဲတြင္ မွတ္ခ်က္ခ်လုုိက္သည္။
မိန္းမ မရွိဘဲနဲ႕ ဘာလိုု႕ ငါ့သင္တန္း လာတက္ရတာလဲ
အဟဲ ဒီလိုုပါ ဆရာႀကီး က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ တစ္ပင္ ထူေတာ့မွာ မိုု႕လိုု႕ ဟဲ ဟဲ အဲ ဒါ
ေပါက္ ၿပီ ငါ ေပါက္ၿပီ ထားေတာ့ ထားေတာ့၊ ကိုုင္း အားလံုုး နားေထာင္၊ မိန္း မ မေၾကာက္ဘူး ဆိုုတဲ႕ ေကာင္ ဒီအထဲမွာ ပါေသးရင္၊ မတ္တပ္ ထရပ္လိုုက္စမ္း
တစ္ေယာက္မွ မလွဳပ္၊ ထလည္း မထၾက၊ ဆရာႀကီးသည္ မိနစ္အနည္းငယ္ ေစာင့္ၾကည့္ရင္း
ငါ သိပ္သိတာေပါ့ကြာ၊ မေၾကာက္တဲ႕ ေကာင္ ဘယ္ရွိမလဲ၊ မရွိလိုု႕လည္း ငါ့သင္တန္းကိုု လာတက္ ၾကတာပဲ မဟုုတ္လား၊ ဟုုတ္တယ္ မဟုုတ္လားေဟ့ ငါေျပာတာ
ဟုုတ္ ပါ တယ္ ဆရာႀကီး၊
ဆရာႀကီး ေျပာတာ မွန္ပါတယ္ဗ်ဳိ႕
တစ္ခ်ဳိ႕က ဗ်ိုဳ႕ ဆိုုတဲ႕ အသံေတာင္ အသံရွည္ဆြဲ ေအာ္ဟစ္ေနလိုုက္ေသးသည္။
ဒါ နဲ႕ ဆရာႀကီး ဟိုု အခန္း တံခါးေတြကိုု ဘာလိုု႕ ပိတ္ထားတာလဲ ဖြင့္လိုုက္ပါလား က်ေနာ္တိုု႕ အိုုက္လိုု႕ပါ
ဖြင့္လိုု႕ မျဖစ္ဘူးကြ
ဘာ လိုု႕ လဲ ဆရာ ႀကီး
ငါ့ မိန္းမ ၀င္ လာ မွ စိုုးလိုု႕ ဟာ ဟုုတ္ပါဘူး၊ ငါ ေတာင္ ေယာင္ကုုန္ၿပီ၊ ဒါ က ဒီလိုု ရွိတယ္ကြ၊ ဒီကိစၥက လွ်ဳိ႕၀ွက္ လုုပ္ရမယ့္ အရာ၊ တိုုးတိုုးတိတ္တိတ္သင္ၾကားရမွာ ေပါက္ၾကားသြားလိုု႕ မျဖစ္ဘူး
ဒါကိုု မင္းတိုု႕ နားလည္တယ္ မဟုုတ္ဘူးလား
ဟုုတ္ ခင္ဗ် နားလည္ပါၿပီ ဆရာႀကီး
ဟုုတ္ၿပီ၊ နားလည္ၿပီဆိုု သင္ခန္းစာ (၁) စမယ္၊ အရက္ေတာ့ ေသာက္တတ္ပါတယ္ေနာ္၊
တစ္ေယာက္မွ မလွဳပ္၊
ငါေမးရင္ ရဲရဲေျဖမွ ႀကိဳက္တယ္၊ ေယာက္်ားေတြဘဲကြာ၊ ေျဖစမ္းပါဟ အရက္ေသာက္ ဘူးၾကတယ္ မဟုုတ္လား
ဟုုတ္ ဆရာႀကီး လူပ်ဳိတုုန္းကေတာ့ ေသာက္ဘူးပါတယ္
တစ္ေယာက္က ထေျဖသည္။
အခုုဘာလိုု႕လဲ
မိန္းမ ရၿပီး စေသာက္မိတဲ႕ေန႕ကိုု ျပန္ေတြးရင္ အခုု ထိ ရင္ေတြ ပန္းေတြ တုုန္တုုန္းမိုု႔ လိုု႕ပါ ဆရာႀကီးရယ္၊ အဲဒါ ဂ်ဳိေဇာင္း ဟက္တက္ ကြဲၿပီးကတည္းက ေနာက္ထပ္ မေသာက္ရဲေတာ့တာ အခုုထိပါဘဲ
ေကာင္းၿပီ ညေန ဒီကျပန္ရင္ ေသာက္ၿပီးေတာ့ျပန္
ခင္ညာ
မခင္ညာနဲ႕ ဒါ ေလ့က်င့္ခန္း(၁) သင္ခန္းစာ စၿပီး ေပးေနၿပီ၊ က်န္တဲ႕သူေတြလည္း ဒီအတိုုင္း မွတ္သြားၾက ၾကားလား၊
ဟုုတ္ဆရာႀကီး ဒါေပမယ့္၊ က်ေနာ့္ မိန္းမကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ခြင့္လြတ္ပါတယ္
ဟုုတ္ၿပီ ဘယ္လိုု ခြင့္လြတ္တာလဲ လင္းစမ္းပါဦး
ကိုုယ့္ပိုုက္ဆံနဲ႕ကိုုယ္ ေသာက္လာရင္ အေသပဲတဲ႕၊ သူမ်ားတိုုက္ရင္ေတာ့ ေသာက္တဲ႕၊ အဟဲ အဲဒါ ဒီက ျပန္ရင္ ဆရာႀကီး အရက္ဖိုုးေလး
ဘာ ေျပာ တယ္ ကြ
ဟင္ ဆရာႀကီးပဲ ေသာက္ဆိုု၊ အဲလိုုလုုပ္မွဆရာ့ စကားေရာ မိန္းမ စကားေရာ နားေထာင္ရာ က်ေတာ့မွာေပါ့ တကယ္ပဲ သူ ေသာက္ဆိုုလိုု႕လည္း ေသာက္ရေသးတယ္ လူကိုုလည္း ျပန္ေအာ္ ေနေသးတယ္၊
ေကာင္းကြာ သင္တန္းေၾကးေတာင္ ျပည့္ေအာင္ မေပးပဲနဲ႕ ငါ က အရက္ဖိုုးေတာင္ ျပန္ေပးရဦးမယ္
ႀကီးပြားဦးမယ့္ သင္တန္း
မေပးခ်င္လည္း မေသာက္ယံုုရွိတာပဲ ဆရာႀကီး ဆရာႀကီးပဲ ခိုုင္းေသးတယ္၊ အခုု သင္တန္းတက္တာမ်ား သိသာသြားရင္ အဟုုတ္ကိုု ေျပာတာ မေတြး၀ံ့ဘူး
ေတာ္ၿပီ ေဟ့ေကာင္ ဆက္မေျပာနဲ႕ေတာ့ သင္တန္းနာမည္နဲ႕ ငါ့သိကၡာေတာ့ အက်မခံႏိုုင္ဘူး၊ ေျပာ ေဟ့ေကာင္ အရက္ဖိုုး ဘယ္ေလာက္လည္း၊
၂၀၀၀ ေလာက္ဆိုု ျဖစ္ပါတယ္
ဟာ မ်ားလွခ်ည္လားကြာ၊ ဘီအီး တစ္ပုုလင္း အဲေလာက္ မရွိပါဘူးဟ
လုုပ္ၿပီ ဆရာႀကီးကေတာ့၊ ဘီအီးတဲ႕ ဒီမယ္ ဆရာႀကီး အခုုေတာင္းတာ အစမိုု႕သက္ညွာၿပီး ေလ ွ်ာ့ေတာင္းလိုုက္တယ္ မွတ္ပါ၊ အျမည္းနဲ႕ေရခဲနဲ႕ ငါးသံပုုရာနဲ႕ ရွယ္ဆိုု ဒီထက္ မက ျဖစ္သြားမွာစိုုးလိုု႕ ပက္ခ်င္ေလာက္နဲ႕ မွန္းၿပီး ေတာင္းလိုုက္တာ ေက်းဇူးေတာင္ တင္ရဦးမယ္
ေအာ္ ေအာ္ အဲသလိုုလား ဟုုတ္ပါၿပီဗ်ာ ၂၀၀၀ ေနာ္ ဟုုတ္ပလား၊
ဟာ အဲသလိုုဆိုု ဆရာႀကီး က်ေနာ္တိုု႕လည္း ညေန ၀င္ေသာက္သြားမယ္ က်ေနာ္တိုု႕ကေတာ့ ၁၀၀၀ ေလာက္ဆိုုရပါတယ္၊
က်ေနာ္တိုု႕က ၁၅၀၀
အဲသလိုု က်န္တဲ႕သူေတြလည္း ထေအာ္ကုုန္ၾကေတာ့ ဆရာႀကီး မ်က္လံုုးျပဴးသြားသည္။ လက္တစ္ဖက္က ေ၀့ယမ္းျပရင္း က်န္တစ္ဖက္က နားထင္နားရင္းကိုု ဖိညွစ္ထားရသည္။ ေခါင္းထဲမွာလည္း မိုုက္ခနဲ႕ မူးသလိုု ျဖစ္သြားတဲ႕အတြက္ ခႏၶာကိုုယ္က ယိမ္းထိုုးသြားသည္။
မရဘူး ဆရာႀကီး က်ေနာ္တိုု႕ကေတာ့ ၁၅၀၀ ပဲ
မဟုုတ္ဘူး ၂၀၀၀ မွ ၂၀၀၀ ပဲ
ဆူညံပြက္ေလာရိုုက္ကုုန္ၾကၿပီ၊ သူတိုု႕ဟာ တိုုးတိုုးသက္သာမဟုုတ္ေတာ့၊ ကမၻာပ်က္သည့္အလား အုုန္းအုုန္းပြက္ပြက္ ညံကုုန္ၾကသည္။ ဒီၾကားထဲ မရရင္ ခ်ကြာ ဆိုုတဲ႕ အသံက ထြက္လာၿပီး၊ တစ္ဆက္တည္း ေျဖာင္းဆိုုေသာ ခုုံ ရိုုက္ခ်ဳိးသံေတြပါ ပါလာသည္။
ဆရာႀကီး မူးခနဲ မိုုက္ခနဲျဖစ္ရင္းမွ ရွိသမ ွ် အသံကိုု ျခစ္ညွစ္ေအာ္ထည့္လိုုက္သည္
ေဟ့ေကာင္ေတြ ဘာလိုု႕ ခုုံ ေတြ ရိုုက္ခ်ဳိးတာလဲကြ၊ မင္းတိုု႕ ဘာေကာင္ေတြလဲ မင္းတိုု႕ မိန္းမေတြ မႏိုုင္ရတိုုင္း ငါ့ကိုု အႏိုုင္က်င့္ေနၾကတာလားကြ ေဟ ၊ ေဟ့ ဒီမွာ မင္းတိုု႕ထက္ မိုုက္လိုု႕ ဆရာႀကီး လုုပ္ေနတာကြ၊ မင္းတိုု႕ မိန္းမ ေၾကာက္တာေလာက္ကေတာ့ ငါက ပ်င္းတယ္ကြ ပ်င္းတယ္ နားလည္လား ဘာလဲကြာ သင္တန္းေလး စဖြင့္ကာ ရွိေသးတယ္၊ မိုုက္ကယ္ လာလုုပ္ေနတယ္၊ မင္းတိုု႕ အဖ်က္အဆီးေတာ့ မခံဘူးကြ၊ ငါ့ဖာသာ ငါ ရိုုက္ခ်ဳိးပစ္မယ္ကြ ေဟ့ တစ္ေယာက္မ အနားမကပ္ၾကနဲ႕ ကိုုင္း လာေလ့ေရာ့ကြာ အဲဒါ ေဆာ္ကားဦး
ေျဖာင္း
အဲဒါ လူ၀ါး၀ ၾကဦး ကဲကြာ
ေျဖာင္း
၀ုုန္း
ေျဖာင္းဆိုုတဲ့ အသံက သင္တန္းဆရာႀကီးကိုုယ္တိုုင္ ခုုံေတြ ရိုုက္ခ်ဳိးတဲ႕ အသံ
၀ုုန္းဆိုုတဲ့ အသံက သင္တန္း တံခါးမႀကီး ပြင့္ထြက္သြားတဲ႕အသံ
ပြင့္ထြက္သြားတဲ႕ တံခါး၀မွာ မိန္းမအုုပ္စုုႀကီး၊ နည္းတဲ႕ အင္အားမဟုုတ္၊ ေရွ႕ဆံုုးမွ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ လက္ထဲတြင္ လက္ရိုုက္တုုတ္ႀကီးႏွင့္ ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ဆရာႀကီးကေတာ္
ေနာက္မွာက သင္တန္းသား ကေတာ္မ်ား၊ ကိုုယ့္နံပါတ္ကိုုယ္ ျမင္ၿပီး သင္တန္းသားမ်ား အလ ွ်ဳိလ ွ်ဳိႏွင့္ တံခါးေပါက္မွ ခုုန္ခ် ထြက္ေျပးကုုန္ၾကသည္။
မေျပးသူက သင္တန္း ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္သာ။
လက္ထဲမွာ ကုုလားထိုုင္တစ္လံုုးကိုု ကိုုင္ရင္း ဆရာႀကီး ကေတာ္ကိုု စားမတတ္ ၀ါးမတတ္ မ်က္လံုုးျပဴးႀကီးျဖင့္ ျပန္ၾကည့္ေနသည္။
တကယ့္ သတၱိခဲ ဆရာႀကီးဟုု မထင္လိုုက္ပါႏွင့္ မိတ္ေဆြ
က်ေနာ္တိုု႕ ဆရာႀကီး အေၾကာက္လြန္ၿပီး သတိလစ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ဟုုတ္ကဲ႕
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
No comments:
Post a Comment