က်ေနာ္က အသံပိုင္းဆိုင္ရာ ေဂၚကီပါ
(ႏိုင္ငံျခားနာမည္ပါလား----စက္ပိုင္းဆိုေတာ့ သည္လို ဗိုလ္ဆန္တာေနမွာ---)
က်ေနာ္ကေတာ့ စႏၵယားတင္သိန္း
(တကယ့္ အႏုပညာရွင္ပဲ ႐ုပ္အေနနဲ႔ေတာ့ စႏၵားတီးတတ္လိမ့္မယ္လို႔ေတာင္ မထင္မိဘူး----)
က်ေနာ္ကေတာ့ လွ်ပ္စစ္ပိုင္းနဲ႔ပါတ္သက္ၿပီး တာဝန္ယူပါတယ္ စမ္းလင္းထြန္းၿငိမ္း
(နာမည္ကိုက ေခၚလို႔ တယ္ေကာင္းပါလား---)
က်ဳပ္ကေတာ့ ဆိုင္းသိန္းေမာင္
(ျမန္မာမႈနဲ႔ လိုက္ဖက္လွတဲ့ နာမည္ပါပဲ----)
ဒီတစ္ဇာတ္လံုးမွာ က်ေနာ္က ႀကိဳးကိုင္ပဲ နာမည္က တကၠသိုလ္ မိုးညိဳ (အညတရ)
(အင္း--ဒါ႐ိုက္တာဆိုေတာ့---လည္း---နာမည္ကိုက ကဗ်ာဆန္တာေနာ္---)
က်ေနာ္က ေနာက္ပိုင္းတာဝန္ယူတယ္----စႏၵကူး ၿဖိဳးလဲ့ေအာင္ (တရဖ်ား)
(ရွင္ဘုရင္နာမည္ေတာင္ ပါေသးဟ ဟင္---အင္း ေနာက္ပိုင္းမင္းသားဆိုေတာ့ ခမ္းခမ္းနားနား ရွိေပမေပါ့---)
ပြဲ(၂)ညကၿပီး၊ ျပန္ၾကေတာ့မည္။ ပစၥည္းေတြေရာလူေရာ အားလံုးကားေပၚ ေရာက္ၿပီ၊
ရၿပီကားဆရာေရ ေမာင္းေတာ့---ဇာတ္ဆရာရဲ႕အသံႏွင့္အတူ ကားဘီးစလိမ့္ၿပီ
တစ္ေယာက္က စခန္းထလာသည္၊
ေအာင္မေလးဟဲ့ ငါ့မွာေတာ့ အဟုတ္မွတ္ပီး ေဂၚကီဆိုလို႔ ႏိုင္ငံျခား နာမည္မ်ား မွည့္ေခၚထားတယ္ေအာက္ေမ့ေနတာ လတ္စသတ္ေတာ့ တစ္ညလံုး အသံခ်က္စက္က ေဂၚကြီ ေဂၚကြီနဲ႔ ခဲနဲ႔ အထုခံရတာ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္
ငါ့မေျပာပါနဲ႔ မင္းကေတာ့ေရာ စႏၵယားတင္သိန္းဆို ဇာတ္ခံုေပၚ စႏၵယားတင္တာနဲ႔ စႏၵယား သိမ္းတာကိုမ်ား ဆိုင္းသိမ္းေမာင္နဲ႔ ဘာထူးလဲ အလကားဖြတ္ေတြ
ေဟး ေဟး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျဖစ္ၾက ငါ့ဆြဲမထည့္နဲ႔ ငါလည္း ဆိုင္းတီးတတ္တယ္လို႔ မေျပာမိေပါင္ဗ်ာ မင္းတို႔ဘာသာ မင္းတို႔ ထင္ေနတာေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး၊
ထင္မွာေပါ့ဗ် ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ေလသံကိုက ဘဝင္ေလဟပ္ေနတဲ့ အသံကိုး ပီးေတာ့မွ ဆိုင္းပစၥည္းေတြ ေသတၱာထဲ ထည့္သိမ္းတဲ့ ဆိုင္းသိန္းေမာင္
မင္းလို စမ္းရင္ လင္းၿပီး ထြန္းရင္ ၿငိမ္းသြားတဲ့ မီးလံုးေတြေလာက္ ႐ုပ္မပ်က္ ပီးတာပဲကြာ
ဟာကြာ ေဟ့လူေတြ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတာ္ၾကေတာ့ဗ်ာ သည္မွာ အိပ္ေရးပ်က္လာတယ္ဗ်၊ ေအးေဆး အိပ္ပါရေစ မဆူၾကပါနဲ႔
ဆူေတာ့ မင္းက ဘာလုပ္ခ်င္လဲကြာ၊ မင္းတစ္ေယာက္တည္း အိပ္ေရးပ်က္တာ မဟုတ္ဘူးကြ၊ အားလံုး အတူတူ ပ်က္တဲ့လူႀကီးပဲ၊ ငါလည္း ငါ့ဟာငါ ေအးေဆးေဆး ေနတာကြ ငါ့လာ ေဆာ္ကားလို႔ ငါျပန္ေျပာေနတာ
အဲဒါေၾကာင့္ ေျပာတာေလ၊ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း အိပ္ေပါ့၊ အတူတူနဲ႔ အႏူႏူျခင္းဆိုရင္ သိတတ္တရားရွိမွေပါ့ဗ်၊ ဒီေလာက္ ဆူညံေနတာ အိပ္လို႔ မရဘူး ေတာ္ၾကေတာ့
ေအာင္မာကြာ--သူ႕ကိုယ္သူ တစ္ဇာတ္လံုးမွာ ႀကိဳးကိုင္ဆိုပီး ကားလိပ္ဆြဲေန တဲ့ေကာင္က လူပါး၀လို႕ မင္းကိုယ္မင္း အဟုတ္မွတ္မေနနဲ႔ မသိခဲ့လို႔ ဒါ႐ိုက္တာမွတ္ၿပီး အသာၿငိမ္ေနခဲ့တာကြ၊ သိၿပီဆိုေတာ့ ေဟ့ေကာင္ ကားလိပ္ဆြဲက ကားလိပ္ဆြဲပဲ လာဆရာမလုပ္နဲ႔ ဆူတယ္ကြာ မင္းဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ကိုင္းကြာ ဘယ္ေကာင္မိုက္လဲ ခ်မလား အခု ကားရပ္လိုက္စမ္း
ဘာလဲ ဘာလဲ ခင္ဗ်ားက လူမိုက္လား လာ က်ဳပ္နဲ႔ ခ်မယ္ အခု ေအာက္ဆင္းလိုက္ ၿငိမ္နားေထာင္ေနလို႔ အေကာင္းမမွတ္နဲ႔
ေအး ႀကိဳက္ၿပီေဟ့ေကာင္ ေဟ့ ကားရပ္လိုက္စမ္းေဟ့၊ ဆိုင္းသိန္းေမာင္ကြ ေအးရင္ ေရခဲတံုးက အေဖေခၚရတယ္မွတ္၊ ေအး ပူပီဆိုလို႔ကေတာ့ မီးႀကီးခဲေတာင္ ဖ်ာလိုခင္းအိပ္မယ့္ေကာင္ ေခြးမသား ဆင္းေလကြာ ဘာ စႏၵကူး ၿဖိဳးလဲ့ေအာင္ (တရဖ်ား) ဟုတ္လား ေနာက္ေဖးထမင္းခ်က္တဲ့ေကာင္၊ ဆန္တစ္ဘူးခိုးတဲ့ေကာင္ အရက္သမား ခုဆင္း
လာ ပါ လာပါ ခင္ဗ်ားႀကီး ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ ေသဘို႔သာ ျပင္ေတာ့ က်ဳပ္နာမည္ကို ဖ်က္တဲ့ ေခြးသူခိုးႀကီး ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့
ေဟး ေဟး ကားရပ္ေပးလိုက္စမ္း ရပ္ေပးလိုက္စမ္း ဆင္းၾက ခုဆင္းၾက ေကာင္းတယ္ ေျမႀကီးေပၚမွာ မင္းတို႔ ေသေသ ေက်ေက် ခ်ၾကစမ္း၊ ေသတဲ့ေကာင္ ရြာက လာပီး ေျမျမဳပ္ေပးလိမ့္မယ္ ၊ ႏွစ္ေယာက္ လံုး ေသေနရစ္ခဲ့လည္း ေအးတာပဲ၊ ေမာင္း ကားဆရာ ေမာင္းေတာ့ ထားခဲ့လိုက္
ဇာတ္ဆရာက အဲသလိုလည္း ေျပာလိုက္ေရာ ကားက ဝူးကနဲ ေမာင္းအထြက္၊ ေျမႀကီးေပၚ ေရာက္ေန တဲ့ ေလးလံုးသံ ေျခာက္ေပါက္နဲ႔ ဘယ္ညာ ေျမႇာက္ေနတဲ့ ဘသေခ်ာ ႏွစ္ေယာက္လည္း
ေနဦး ကား ဆရာ ေနပါဦး က်ဳပ္တို႕ ပါ လိုက္မယ္
ဆိုၿပီး ဖုံလံုးႀကီးေတြေနာက္က ဒေရာေသာပါး ေျပး၍ လိုက္လာၾကေလေတာ့သတည္း။
(၈၆-ခုႏွစ္၊ ဇာတ္အဖြဲ႔ တစ္ဖြဲ႔ႏွင့္အတူ မံုရြာဒီပဲရင္း (ဟိုးယခင္က ထိုရြာနည္မည္သည္ ယခုေလာက္ နာမည္မႀကီးေသးပါ) ရြာကေလးသို႕ လိဒ္ဂစ္တာ တီးသူႏွင့္ ဘာမွ မဆိုင္ဘဲ လိုက္ပါသြားခဲ့စဥ္က အေၾကာင္းေလးကို မွီးပီး ဆန္းသစ္ပါသည္၊ အဲဒီအေၾကာင္းေလးကိုလည္း အလ်ဥ္းသင့္တဲ့ အခါ ေဖာ္ျပေပးပါမည္၊ နည္းနည္းေတာ့ သေဘာပါေလာက္ပါၿပီ ပြဲတိုင္းေက်ာ္ ေတေလဂ်ပိုးဆိုတာ)
No comments:
Post a Comment