ကိုယ့္ကိုမ်ား တိုက္႐ိုက္ေလွာင္ေျပာင္သေနလားလို႔ေတာင္ အစကေတာ့ ထင္မိပါရဲ႕ ဟုတ္တယ္ေလ တစ္ခါတစ္ေလမွာ တိုက္ဆိုင္မႈရွိလာတဲ့အခါ အဲသလိုပဲ ထင္မိၾကတာပဲ မဟုတ္လား
---တံတားတစ္စင္း ေဆာက္လိုက္တယ္တဲ့--သည္တံတားကို ေစာင့္ေရွာက္ဘို႔ ဆိုၿပီး ဝန္ထမ္းတစ္ဦးခန္႔ လိုက္တယ္၊ ေနာက္--သည္ဝန္ထမ္း အလုပ္လုပ္သလား မလုပ္သလား သိရေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးတစ္ေယာက္ေတာ့ခန္႔ရမယ္၊ ဒါဆို သူတို႔ရဲ႕ လစာ ဘယ္သူတြက္ခ်က္ေပးမလဲ၊ စာရင္းအင္း ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ေတာ့ ခန္႔ေပးဦးမွ၊ သန္႔ရွင္းေရးကလည္း လိုလာျပန္ပီ၊ ခန္႔လိုက္ျပန္ေပါ့၊ ဟိုဟာဝယ္ သည္ဟာဝယ္အတြက္ ႐ံုးအကူ တစ္ေယာက္ ကလည္း မရွိမျဖစ္ေလ၊ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မ ႏွင့္ လုပ္သက္၊ ရာထူးတိုးေရးကိစၥအဝဝ၊ အသက္အာမခံႏွင့္ SSB ဆိုလား လူမႈဖူလံုေရးဒါေတြ တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္ HR ၊ ၿပီးေတာ့----ခန္႔လိုက္ျပန္ဘီ၊ ေနာက္ေတာ့---အတြင္းေရးမွဴးမေလး၊ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ၊ အဲဒီေနာက္---supervisor ၊ ကားဒ႐ိုက္ဘာ---ဒါနဲ႔ ဒါနဲ႔-----ဝန္ထမ္းအင္အား မ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ဝင္ေငြ ထြက္ေငြ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခ ဘ႑ာေရးႏွစ္အကုန္ တြက္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံတားကဝင္တဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ ျပန္လည္ျပင္ဆင္စရိတ္၊ ဝန္ထမ္းစရိတ္၊ အေထြေထြအသံုးစရိတ္၊ မျဖစ္ေခ်ဘူး---ဝန္ထမ္းအင္အားေလွ်ာ့ရေတာ့မည္၊ အားလံုး မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၾကသည္။
အေစာင့္ အလုပ္ျပဳတ္သြားသည္----တဲ့။
ကဲ---ထူးဆန္းတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား၊ အစကေတာ့ ဒါေလး ဖတ္မိေတာ့ ကိုယ့္တိုင္ လိပ္ျပာငယ္မိသည္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ ကိုယ္တို႔လည္း ဘာထူးလဲ သည္တံတားေလးေပၚ ျဖတ္သန္းသြားလာေနတဲ့ ယာဥ္ေတြဆီကေန ရရွိတဲ့ ဝင္ေငြေပၚမွာ အေျခတည္ၿပီး---ထမင္းအိုးေလး တည္ၿမဲေနရတာ ႏွစ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာခဲ့ၿပီလဲ၊ တံတားေလးခမ်ာလည္း အေတာ္ေလးကို အိုမင္းေနပါၿပီ၊ ယိုယြင္းစျပဳလာပါၿပီ၊ ျပင္သင့္သေလာက္ေတာ့ ျပင္ေပမယ့္--အခ်ဳိ႕ ယာဥ္ေတြက တံတားေလးေပၚကို ျဖတ္သန္းဘို႔ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနၾကတာ ကိုလည္း သတိျပဳမိပါရဲ႕။ သတိၱရွိရွိျဖတ္သန္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ---
အခ်ိန္ကုန္သက္သာမႈနဲ႔ ျမန္ဆန္မႈ အက်ဳိးကို ခံစားရမယ္ဆိုတာ သိေနေပ မယ့္ လက္ေတြ႕မွာ မေတာ္လို႔မ်ား ျဖစ္သြားခဲ့သည္ရွိေသာ္---ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္က လြန္ကဲေနေတာ့ ပါလာတဲ့ ကုန္ပစၥည္းတန္ဘိုးနဲ႔ အျခား အေဝးႀကီးက ပတ္ရမယ့္ ကုန္က်စရိတ္ကို တြက္ခ်က္ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အခ်ဳိ႕ ဝန္ပိုကုန္တင္ယာဥ္တစ္ခ်ဳိ႕ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ရင္း အျခား လမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္သြားၾကသည္၊ အဲဒီလို ျဖစ္လာဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ တံတားျဖတ္သန္းခသည္ အရင္လို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထဲထဲဝင္ဝင္ မရရွိျခင္း၊ ေန႔စဥ္သတ္မွတ္ဝင္ေငြ မျပည့္မီျခင္းတို႕ေၾကာင့္ သည္တံတား အိုေလးကို အမွီသဟဲျပဳ ေနၾကေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္လာၾကေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားစိုးရိမ္လာၾကသည္။ ေရရွည္မွာ ျဖစ္ပါ့မလား
ဝန္ထမ္းမ်ား စိုးရိမ္ေသာကသည္ အေပၚယံခပ္ရွပ္ရွပ္ေလာက္သာ၊ သည္တံတားမွာ မလုပ္ရေတာ့လဲ ေနာက္ အလုပ္တစ္ခုေပါ့ဆိုေပမယ့္---ဟိုမေရာက္ သည္မေရာက္ အသက္အပိုင္းအျခား သက္ႀကီး ဝန္ထမ္းမ်ားကိေတာ့-----ရင္ေလးေနမိၾကသည္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ပိုၿပီး သတိျပဳမိျခင္းႏွင့္ စိုးရိမ္ျခင္းမ်ား လြန္ကဲၾကသည္၊ ေန႔စဥ္ဝင္ေငြ အေျချပ ဇယားကို လက္ေတြ႕ သိရွိေနၾကတာပဲ၊
စဥ္းစားသည္၊ ေတြးသည္၊ ႀကံဆသည္၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကရင္ေကာင္းမလဲ---အေျဖက ရွင္းရွင္းေလးပါ
တံတားေဟာင္းႏွင့္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ တံတားအသစ္တစ္စင္း---ကို တည္ေဆာက္ၾကမယ္ေပါ့----
တံတားေဟာင္းထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဝန္အေလး တန္ခ်ိန္ကို ပိုမို ေတာင့္ ခံႏိုင္မယ့္ တံတားအသစ္တစ္စင္းကို ခပ္ျမန္ျမန္တည္ေဆာက္ရေတာ့မွာေပါ့၊ သည္လိုမွ မဟုတ္ရင္ တံတားအိုေလးမွာ ျဖတ္သန္းသြားလာေနၾကတဲ့ ယာဥ္ မ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္း ပါးလ်ားလာၿပီး မိမိတို႔ထက္ သာလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ အျခားလမ္းေၾကာင္းကို ေရြးခ်ယ္သြားၾကမည္၊ ဒီအခ်က္ကို စိုးရိမ္သည္၊ သိလည္း သိေနခဲ့ၿပီ၊ မိမိတို႔ တံတားမွ ျဖတ္လွ်င္ အခ်ိန္တိုတြင္းမွာ ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ကူးလူးသြားႏိုင္သည္ကို သိပါလ်က္ႏွင့္ သည္အတိုင္း မိန္႔ေန လွ်င္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၿငိမ့္ႏိုင္မည္မဟုတ္၊ အျမန္ဆံုးတံတားအသစ္တစ္စင္း တည္ေဆာက္ရပါေတာ့မည္၊
ဒါဆိုရင္-----တံတားအိုမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ အေစာင့္ဝန္ထမ္း ကအစ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအထိ အဆင့္ရွိေသာ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ျဖစ္မလား၊ ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္၊ သူတို႔ မိမိတို႔သည္ ေလွႀကီးထိုး ႐ိုး႐ိုးသမားမ်ားျဖစ္ေန သည္ကိုလည္း သိေနၾကသည္၊ သည္လူေတြႏွင့္ တံတားအသစ္ထပ္ တည္ေဆာက္ၿပီး ဆက္သြားလို႔မရႏိုင္၊ သည္လူေတြက တံတားအိုေလးမွာ လာသမွ် ျဖတ္သန္းသမွ် ယာဥ္မ်ားကို ေကာက္မည္၊ ေမာင္းတံမတဲ့သူက မေပးမည္၊ တံတားအိုေလး ပ်က္စီးေနသည့္ေနရာရွိလွ်င္ လက္ပူတိုက္ နည္းျဖင့္ ဖာေထး ျပဳျပင္တတ္ေပမယ့္ ဟုတ္ဟုတ္ရားရား ဂဏန္းေတြ သခ်ၤာေတြ ပံုေသနည္းေတြ ေဖာ္ျမဴလာေတြနဲ႔ေတာ့ လုပ္ခဲ့ျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္၊ သို႔ေသာ္---သူ႕ဟာႏွင့္သူေတာ့ ျဖစ္ေတာ့ ေနပါေသးသည္။
အဲသည္ေတာ့---တံတားအသစ္ႀကီးမ်ား တည္ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ သည္လို လူေတြနဲ႔ ေရွ႕ဆက္ ခရီးႏွင္လို႔ ျဖစ္ပါ့မလား၊ တံတားအသစ္ဆိုတာနဲ႔အညီ ေကာက္ခံေရးႏွင့္ ေမာင္းတံ မတာကအစ လက္ႏွင့္ မတာမ်ဳိး ေဘာက္ခ်ာျဖတ္တာကို လယ္ဂ်ာစာအုပ္ႀကီးနဲ႔ မွတ္တာမ်ဳိးေတြနဲ႔ေတာ့မျဖစ္ေတာ့၊ အရာအားလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို နည္းပညာအသစ္ေတြ စက္ယႏၲယားေတြနဲ႔ သြားရေတာ့မည္၊ တန္ပိုခ်ိန္တာကအစ ကြန္ပ်ဴတာေတြနဲ႔ ျဖစ္ေတာ့မည္၊ လက္ရွိ တံတားအိုေလးမွ ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ဘုတ္အုပ္ႀကီးသမား မ်ား၊ ေရွး႐ိုးဆန္ သမားမ်ားလို႔ပဲ မိမိအပါအဝင္ သတ္မွတ္ရမလို ျဖစ္ေနသည္၊ မရွက္တန္းဝန္ခံရလွ်င္ တံတားအသစ္ႀကီးမွာ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္ အတတ္ပညာအား မိမိအပါအဝင္ ဝန္ထမ္းအေတာ္မ်ားမ်ား နည္းေနေၾကာင္းကို ေမးစရာမလိုဘဲ အလိုလို သိရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ဒီေတာ့---တံတားအသစ္ႀကီးအတြက္ဆိုရင္---ပညာတတ္ လူတန္းစားမ်ား အမွန္တကယ္ကို လိုအပ္လာမည္ မဟုတ္ပါလား၊
ဒါဆိုရင္---တံတားအသစ္ႀကီးမ်ား တည္ေဆာက္ၿပီးသြားရင္---မိမိတို႔လို----အို --မေတြးတာဘဲ ေကာင္းပါ တယ္ေလ----ေနာက္ေတာ့ မွ ေနာက္ေရာက္ရားေပါ့လို႔ စိတ္ကို ေျဖေလ်ာ့ေတြးရင္း---လက္ရွိအခ်ိန္အထိေတာ့ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္ တံတားအိုေလး ေစာင့္ထိန္းရမယ့္ တာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနလိုက္ေတာ့တယ္၊ သူတို႕တစ္ေတြကေတာ့----
တံတားအသစ္ႀကီးတည္ေဆာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လံုးပမ္း ၾကပါေတာ့သည္၊
ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာအတတ္ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၊ စာရင္းအင္း ဇယားႏွင့္ အတြက္အခ်က္ ေကာင္းသူမ်ား၊ အံုႏွင့္က်င္းႏွင့္ ျဖစ္လာပါၿပီ။ တံတားအသစ္ႀကီးအတြက္ လိုအပ္ေသာ နည္းပညာမ်ား ပစၥည္းမ်ား၊ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား------တစ္စတစ္စ----
အားလံုးေတာ့ ျပည့္စံုေနပါၿပီ၊ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်ေတာ့---တံတား အသစ္ႀကီးေဆာက္ေတာ့မယ့္ ဝန္ထမ္းအသစ္ႀကီးေတြ--- အလုပ္ရွဳပ္ေနၾကသည္မွာ သူတို႔ေလာက္ ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္သူမွကို မရွိေလာက္ေအာင္ ထင္ရသည္၊ --အခုထက္ထိေတာ့----တံတားအသစ္ႀကီးေနရာအတြက္ လ်ာထားခ်က္သာ ရွိေနၿပီး---ေခ်ာင္း ကို ျဖတ္ကူးႏိုင္ရန္အတြက္ ပိုင္ တစ္လံုးတစ္ေလေတာင္ ႐ိုက္ထားျခင္း မရွိေသးတာေတာ့ ေတြ႕ရသည္။ အခ်ိန္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊
တံတားအသစ္ႀကီးက မစရေသးေတာ့ ဝင္ေငြ မဝင္ေသးေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ လစာကေတာ့ အခုထက္ထိတံတားအိုေလးကေန ရရွိတဲ့ ဝင္ေငြနဲ႔ပဲ--
တံတားအိုေလးကလည္း အိပဲ့အိပဲ့နဲ႔ ဟိုးတုန္းကအတိုင္း ျဖတ္တဲ့ယာဥ္ရွိတဲ့အခါ ေကာက္လိုက္၊ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္ လုပ္ေနၾကဆဲပါပဲ---
သူတို႔ တစ္ေတြလည္း---အလုပ္ေတြ--႐ွဳပ္ေနၾကဆဲပါပဲ
ေရႊျပည္ေတာ္ ေမွ်ာ္တိုင္ မေဝးဘူးဆိုတာလည္း သိေနပါတယ္
တံတားအသစ္ႀကီး ျဖစ္လာတဲ့အခါက်--
မိမိတို႔ ဘယ္လိုမ်ား ေရွ႕ဆက္ ခရီးႏွင္ရပါ့မလဲ
ဝန္ထမ္းေလွ်ာ့တဲ့အခါ--မိမိလို အေစာင့္ဝန္ထမ္းကိုမ်ား
ေလွ်ာ့ပစ္လိုက္မွာလားဟဲ့လို႔---နည္းနည္းေတာ့ ေတြးပူမိရင္း
ဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးး
No comments:
Post a Comment